Витковский:
Песня о бутылке
Как же люди близки
у бутылки виски!
ни к чему изыски
в радости простой;
стало быть, нальём-ка:
если чаша ёмка,
старая знакомка –
ты не будь пустой!
Дальше – что угодно
10можем петь свободно,
поболтаем превосходно,
будут речи жарки;
Пьянка благородно
властвует над жаждой:
трудно – знает каждый –
обойтись без чарки!
Выпьем же за горцев,
мощных песнотворцев
славных вискоборцев,
20благородных гэлов:
кто в бою жесток,
тот в питье знаток:
все поймет, глоток
самый первый сделав!
Мы – в своём кругу:
присягнуть могу:
кто не зажимал деньгу –
пьет из полной чаши;
а скупца-брюзгу
30гнать бы от порога:
гаду чести много
тосты слушать наши!
Гордость гэльской нации –
чудо дистилляции;
счастье дегустации
всех превыше счастий;
сгинут боль и пытки
с первой же попытки:
в радостном напитке
40гибель всех напастей.
Длится праздник велий,
духовитых зелий,
винокуренных изделий:
словом, пьянка тянется
чередой веселий, –
кстати, за семью
выпей-ка свою, –
вот тебе и скляница!
Летом жарко, тяжко:
50влезь на дно кармашка,
и поможет фляжка
средь горячих гор;
полночью морозной –
сей бальзам серьезно
говорит: не поздно
на заезжий двор.
Пьянка весела;
лихо в пляс пошла
молодежь вокруг стола;
60если ж кто притих,
плохи, знать, дела:
выгнать бы капризного!
Песню спойте сызнова,
вспомнив каждый стих!
Это ль не отрада –
выпить все, что надо
не ропщите, чада:
хватит вам веселья,
нынче – спать пора!
70Ну, а для нутра
отхлебни с утра –
нет как нет похмелья!
Он незаменим!
что сравнится с ним?
сей напиток мы храним
для больных недаром;
с чем его сравним?
Виски можно славить,
ну, а сопоставить
80разве что с нектаром.
|
|
Donnchadh Bàn Mac an t-Saoir:
Oran a' Bhotail
'N uair a shuidheas sinn socair
'S a dh'òlas sinn botal,
Chan aithnich ar stoc uainn
Na chuireas sinn ann;
Thig onoir is fortan
Le sonas a' chopain,
C'ar son nach bi deoch oirnn
Mun tog sinn ar ceann?
Bheir an stuth grinn oirnn
Seinn gu fileanta,
Chuir a thoil-inntinn
Binneas 'nar cainnt;
Chaisg i ar n-ìota
'N fhìor dheoch mhilis,
Bu mhuladach sinne
Nam biodh i air chall.
Deoch-slàinte nan gaisgeach,
Nan Gàidhealaibh gasda,
Dh'am b'àbhaist mar fhasan
Bhith pòit ar an dram;
Luchd-gaoil an stuth bhlasda,
'S air dhaoiread an lacha,
Nach caomhnadh am beartas
A sgapadh 'san am.
Fear 'g a bheil nì
Gheibh e na shireas e,
Fear a tha crìonda
Fanadh e thall;
Fear a tha mìodhoir
Chan fhuiling sinn' e,
'S am fear a bheil grinneas
Théid iomain a nall.
'S ro-rìoghail an obair
Sruth brìoghmhor na togalach,
Iocshlaint a bhogaicheas
Cridhe tha gann;
'S e chuireadh an sodan
Air fear a bhiodh togarrach,
'S chuireadh e 'm bodach
A fear a bhiodh teann.
Chan 'eil 'san tìr
Uasal no cumanta
Nach 'eil air thì
Gach urram a th'ann;
Ged a bhiodh strìth
Mu thogail na muirichinn,
Cia mar as urrainn sinn
Fuireach o'n dram?
Tha e fionnar do'n chreubhaig
A h-uile là gréine
Thig teas o na speura
Thar sléibhte nam beann;
'S e math ri là reòdhta
Chur blàths ann am pòra
An fhir théid dh'a dheòin
an taigh-òsda 'na dheann.
Cuiridh e sùnnd
Air muinntir eirachdail,
Timcheall a' bhùird,
'S cuid eile dhiubh danns';
Thogamaid fonn neo-throm
Is ceileirean,
'S freagarrach sheinneas sinn
Deireadh gach rann.
On shuidh sinn cho fada,
'S a dh'òl sinn na bh'againn,
'S i chòir dol a chadal
On thàinig an t-am;
Chan fhóghnadh ach pailteas
Thoirt sòlas dh'ar n-aigneadh,
Deoch mhór anns a' mhadainn
Gu leigheas ar ceann.
Am fear tha gun chlì
Cuiridh e spiorad ann,
Togaidh e crìdh'
Gach fir a tha fann;
Théid am fear tinn
Gu grinn air mhire:
'S e leigheas gach tinnis
Deoch mhilis an dram.
|
|