Материал из Wikilivres.ru
Перейти к навигацииПерейти к поиску
© Адела Василой:
Неужто ты не знал?
Любовь была жива — неужто ты не знал,
Что ей не суждено исчезнуть без следа?
Ты молод был и горд, и сердце - как слеза,
И я была горда.
Судьба есть ураган, и красных листьев дым...
Теперь мы далеки, но видимся порой,
И при любой погоде, услышав голос твой,
Я чую твой секрет, мой милый, мой родной.
| 30.04.2015
|
|
Sara Teasdale :
Did You Never Know?
Did you never know, long ago, how much you loved me —
That your love would never lessen and never go?
You were young then, proud and fresh-hearted,
You were too young to know.
Fate is a wind, and red leaves fly before it
Far apart, far away in the gusty time of year —
Seldom we meet now, but when I hear you speaking,
I know your secret, my dear, my dear.
| publ. 1915
|
|
== Перевод на румынский ==
© Adela Vasiloi:
Nu ai știut vreоdată?
Nu ai știut, amice, atunci când ne iubeam,
Că dragostea nu piere niciodată?
Pe vremi erai prea tânăr, ca să știi —
O inimă curată.
E Soarta — uragan, cu roșii frunze-n zbor,
Cu mult naintea iernii și timpului cel rău.
Rar ne vedem, dar vocea, ce tremură de dor,
Trădează taina... scumpul, scumpul meu.
|
29.11.2017
© Переводы Аделы Василой
Примечания